Zdrava crijeva
Često se naše crijevo, sa impresivnom površinom od 400 m2, posmatra kao “digestivna cev” koja se mora baviti samo apsorpcijom hrane i njenom eliminacijom. Zapravo, crevo učestvuje u 80% svih metaboličkih procesa, što mu daje pravo da se okarakteriše kao “centar dobrog zdravlja”.
Zadaci creva i crevne flore:
– Apsorpcija vitamina, minerala i drugih korisnih materija,
– Eliminacija onih „loših“ delova hrane,
– Formiranje sluzi za zaštitu osetljivog crevnog zida,
– Stvaranje vitamina, aminokiselina i esencijalnih masnih kiselina,
– Snabdevanje energijom,
– Proizvodnja 80% imunoloških ćelija,
– Proizvodnja proteina za uništavanje virusa i bakterija (imunoglobulini),
– Stimulacija imunološke otpornosti.
Da bi se nosilo sa svojim zadacima, crevu je potrebna aktivna saradnja crevne flore (= prirodno dostupne bakterije u crevima). One su odgovorne za korišćenje unete hrane, za preradu svih vitamina i za formiranje jake odbrambene linije protiv invazije stranih mikroorganizama.
Crijevo – centar našeg imunog sistema
Pre više od 100 godina, Pasteurov učenik, a potom i dobitnik Nobelove nagrade Ilja Mečnikov, rekao je: “Smrt vreba u crevima“.
Danas se naše crevo i oko 600 vrsta bakterija intenzivno proučavaju u pogledu svojstava, metabolizma i uticaja na imunološki sistem. Zahvaljujući tome, znamo da u našim crevima živi deset puta više bakterija nego naših telesnih ćelija, a genetička raznovrsnost bakterija u našem gastrointestinalnom traktu premašuje oko stotinu puta sve ostale u čovekovom organizmu. Između našeg organizma i crevne flore, postoje intenzivne interakcije uzajamne koristi koje se danas mogu dokazati i molekularno-genetičkim sekvencioniranjem našeg mikrobioma: simbioza koja se često remeti. Generalno, uticaj crevne flore na ljudsko zdravlje je potcenjen. Zajedno sa zadatkom prijema hrane i uklanjanja ostataka, crevo igra glavnu ulogu u našem imunološkom sistemu. Pošto sa delovima hrane u naš lumen ulaze i toksini, virusi, gljivice i paraziti. Kako bi se zaštitio organizam, crevna flora gradi imunološki aktivnu barijeru protiv tih stranih supstanci. Ovo je jasno iz činjenice da se 80% limfnog sistema nalazi u intestinalnoj oblasti.
Sa svojom ukupnom površinom od 300-400 m2 (u poređenju sa plućnom površinom od samo 30-70 m2 i kožom koja ne prelazi 4 m2), crevna mukoza sadrži tri puta više plazma ćelija nego koštana srž, slezina i limfni čvorovi u kombinaciji i kao takva je najveći imunološki organ u ljudskom telu.
Ako patogeni mikroorganizmi ili toksini dospeju u crevnu mukozu, oni bivaju efikasno eliminisani od strane imunog sistema GALT (Gut-associated lymphoid tissue).
Nakon kontakta i stimulacije, imunološke ćelije se kreću izvan creva u telu i pretežno naseljavaju pljuvačne žlezde, pluća, urogenitalni trakt i mlečne žlezde kod žene koje doje. Kroz bliski kontakt sa tim različitim stranim supstancama, kojima je crevo izloženo kao nijedan drugi organ, ono postaje najvažniji faktor imuniteta.
Ovoj funkciji, crevima pomaže oko 100 milijardi bakterija, koje su delimično zadržane u lumenu creva, a delimično se povezuju za crevnu mukozu. Ove mikrobne jedinice pretežno proizvode vitamine (vitamin K, folna kiselina), esencijalne aminokiseline, hormone, enzime, fermente, masne kiseline kratkog lanca za snabdevanje energijom crevnog epitela, kao i slobodne radikale. One su takođe odgovorne za dnevnu proizvodnju od oko 1,5 litara gasa u debelom crevu. Regulišu metabolizam, koji je po svom intenzitetu ekvivalentan onom u jetri.
PROBIOTIČKI MIKROORGANIZMI SU NEOPHODNI ZA ŽIVOT
Mi živimo u prekrasnoj simbiozi sa milijardama bakterija koje su korisne za zdravlje. Bez njih ne možemo funkcionisati i biti zdravi. Osim u našem crevu, ti se mikroorganizmi javljaju i u hrani kao što su jogurt, kiseli kupus, hleb. Za zdrav način života, one bi trebale biti bitan deo naše prehrane. Kada oštećenja creva i njegovih funkcija postanu uočljiva, treba se pozvati na dokazani kvalitet probiotika, proizvedenih na naučnoj osnovi, kao što je OMNI-BIOTIC®.
U proizvodnji probiotika, važno je koristiti stabilne vrste bakterija, ne samo da bi preživele procese varenja u crevima već pre svega da bi se tamo prilagodile i razmnožile.
